انواع وسایل پرشکی

چرا باید یک ویلچربرقی انتخاب شود ؟

اگر شما قادر به راندن ویلچرهای معمولی نباشید و یا اگر بخاطر آسیب دیدگی، ضرورت پیدا کند که فشار وارده بر شانه ها و دستهای خود را کاهش دهید، استفاده ازیک ویلچر برقی برای نقل وانتقالات مناسب بنظر می‌رسد، تا بتوانید همچنان بطور ایمن به جابجایی های خود ادامه دهید. انتخاب یک ویلچر برقی به عوامل زیادی از جمله : وضعیت سطوحی که ویلچر روی آن حرکت داده خواهد شد، نیاز به تغییر درگاه ها و عرض معابر و جداول در محیط زندگی و ازاین قبیل موارد بستگی دارد.

قطعات ویلچربرقی

ویلچرهای برقی از قسمتهای مختلفی تشکیل شده است که مهمترین آنها عبارتند از :

شاسی

شاسی ویلچر برقی پایین ترین قسمت آن است که در واقع موتور، باتری، چرخ های محرکه، چرخهای جلو و بخشهای الکترونیکی و کل سیستم نشیمن به آن متصل می‌شوند. ویلچرهای برقی با توجه به محل استقرار چرخ رانش و نسبت به مرکز ثقل سیستم، به سه شکل زیرگروه بندی می‌شوند :

چرخهای رانش – عقب

چرخهای رانش در پشت مرکز ثقل کاربر قرار دارد، و چرخهای کوچک در جلو هستند ( شکل زیر ). در این حالت خصوصیات رانش و ثبات قابل پیش بینی است. اما، به خاطر بزرگتر بودن شعاع چرخش، مانور ویلچر در جاهای تنگ وباریک ممکن است با مشکلاتی همراه باشد.

چرخهای رانش – جلو

چرخهای رانش در جلوی مرکز ثقل کاربر قرار دارند و چرخهای عقب کوچک هستند ( شکل زیر ). این ساختار منجر به افزایش ثبات شده و یک شعاع چرخشی کوچک را فراهم می‌آورد. اما ممکن است انتهای ویلچر تمایل به انحراف داشته باشد و راندن در یک خط مستقیم، بخصوص هنگام سرعت گرفتن روی سطوح ناهموار، می‌تواند با مشکلاتی همراه باشد.

چرخها ی رانش – وسط

چرخهای رانش دقیقا” در زیر مرکز ثقل کاربر قرار دارد ( شکل زیر ). دراین شرایط، شعاع گردش کوچکتر است که باعث می‌شود حرکت در محیط داخل منزل کارآمدتر باشد، اما برای حرکت در محیط بیرون خیلی خوب نیست.

کنترل ها

این تجهیزات که برای کنترل ویلچر برقی استفاده می‌شوند، تجهیزات جانبی یا قسمت کنترل رانش نامیده می‌شوند. همچنین می‌توانند همراه با سیستمهای کنترل محیطی و لوازم کامپیوتری مرتبط و استفاده شوند. معمولا” کنترلهای ویلچر قابل برنامه ریزی هستند و می‌توانند با استفاده از انواع گوناگون جوی استیک ها یا سوئیچها ( از جمله sip-and-puff ) کار کنند.

وضعیت نشستن و استقرار بدن
وضعیت نشستن و استقرار بدن روی ویلچر، بخش خیلی مهمی از ویلچر محسوب می‌شوند و نقش زیادی در راحتی، عملکرد، ایمنی و سلامت فرد دارند. سیستم صندلی باید بصورت اختصاصی متناسب با نیازهای شخصی، وضعیت پزشکی و چگونگی عملکرد اندامهای فرد و اولویتهای فردی از جمله حفاظت پوست در برابر فشار بیش از حد طراحی وتنظیم شود.

سیستم صندلی
سیسم صندلی دارای سه گروه بندی کلی است : جداشدنی از چارچوب، مدولار و سفارشی.

بطورکلی صندلی سفارشی تنها هنگامی مورد نیاز است که تغییرشکلهای اسکلتی عضلانی مانند اسکلوزیس یا بعد از یک جراحی پیوند بافت به خاطر زخم فشاری وجود دارد. اجزاء اصلی سیستم صندلی شامل تشکچه و پشتی است.

تشکچه و پشتی صندلی از طیف گسترده ای از انواع مواد، از جمله فومهای انحنا ء دار، حفره های پر از هوا، ترکیب هوا و فوم، یا مملو از ژل ساخته شده اند. تشکچه ها بر اساس نحوه توزیع فشار، تثبیت وضعیت استقرار بدن، جریان هوا، عایق بودن و یا انتقال گرما متفاوت هستند. انتخاب نوع و مواد تشکیل دهنده آن به نیازها و فعالیت های فردی کاربر بستگی دارد.

اگر تمام ویژگیهای مورد نیاز را نتوان در یک تشکچه پیدا کرد، انواع غیر تجاری آنها ضرورت پیدا می‌کند. بر خلاف ویلچر های دستی، در ویلچرهای برقی، وزن تشکچه و تکیه گاه پشت معمولا” مورد توجه قرار نمی‌گیرند.

شواهد و تحقیقات نشان می‌دهد که یک تشکچه کاهنده فشار با اندازه مناسب، در مقایسه با یک تشکچه فوم ارزان قیمت، احتمال بروز زخم فشاری را به نسبت بیشتری کاهش می‌دهد.

فن آوری های خم شدن و شیب دار شدن صندلی ویلچر، ضمن از بین بردن فشار وارده بر بدن، به مدیریت وضعیت استقرار بدن، تامین راحتی و فعالیت های مراقبت شخصی فرد کمک می‌کند. همچنین قابلیت خم شدن که زاویه بین صندلی و پشتی را تغییر می‌دهد، به کشش عضله خم کننده ران کمک کرده و باعث می‌شود که سونداژ، توالت کردن و جابجایی برای مراقبان راحت تر انجام شود.

به علاوه بواسطه خاصیت شیب دار شدن، صندلی و پشتی با هم کج می‌شوند، هنگام خم شدن به پشت، زاویه های ران و زانو ثابت نگه داشته می‌شود. این موضوع باعث می‌شود احتمال نیروهای برشی هنگام وضعیت خم شدن کاهش پیدا می‌کند.

افرادی که نمی‌توانند به طورمستقل جابجایی وزن یا انتقال را انجام دهند، باید روی ویلچرشان سیستم خم شدن و شیب دار شدن را داشته باشند.

ارزیابی صندلی و ویلچر ایستا

ویلچرهای برقی می‌توانند صندلی بالارونده یا مکانیزهایی داشته باشند که کاربر را درحالی که روی ویلچر است، درحالت ایستاده قرار دهند ( عکس زیر ). صندلی های بالارو می‌توانند به جابجایی نیز کمک کنند، چراکه جابجایی به سمت سراشیبی آسانتر است.

بعلاوه، صندلیهای بالارو و ایستا می‌توانند اجرای فعالیتهای روزمره ای که ممکن است در سطح بالاتر از شانه انجام شوند، را در حالت نشسته آسانتر و کاربردی تر کنند. از آنجایی که اجرای فعالیتهای بالاتر از سطح شانه، فرد را در معرض خطر آسیب دستها قرار می‌دهد، اخیرا” برای تمام افرادی دچار آسیب نخاعی که از ویلچر برقی استفاده می‌کنند، دستورالعملهایی توصیه شده است که بر اساس آنها عملکرد دستها با بالارفتن سطح نشیمن بهتر فراهم می‌شود.

ویلچرهای دارای سیستم کمک حرکتی، اساسا” همان ویلچرهای دستی هستند که به یک موتور تجهیز شده اند، که هر گاه دوست داشته باشید، می‌توانید از آن برای راندن ویلچر کمک بگیرید. در واقع این سیستم به کاربر اجازه می‌دهد که راندن ویلچر آسانتر و سریعتر انجام شود و بخصوص هنگام عبور از موانعی نظیر رمپ های با شیب تند به کاربر کمک می‌کند.

برای کسانی که به دردهای شانه مبتلا هستند یا افراد تتراپلژی، این سیستم می‌تواند یک مناسب سازی خوب بین یک ویلچر برقی و دستی محسوب شود. معمولا” ویلچرهای دارای سیستم های کمکی، اندازه بزرگ تر و قابلیت مانورکمتری نسبت به ویلچرهای معمولی دارند، اما حجم کمتری دارند و حمل ونقل آنها آسانتر است و نسبت به ویلچرهای برقی قابلیت مانور بیشتری دارند

گالری تصاویر محصول

تصاویر
بیشتر