یونیت‌ و صندلی‌ دندانپزشکی‌:

هر یونیت از چهار قسمت تشکیل شده است:
۱) صندلی
۲) جعبه باکس
۳) چراغ روشن
۴) کراشوار (لیوان پرکن- دستشویی و ساکشن)

صندلی‌ دندانپزشکی‌ (بیمار) وسیله‌ای‌ است‌ که‌ بیماری‌ که‌ در ناحیه‌ دندان‌ و لثه‌ دچار عارضه‌ است‌ برروی‌ آن‌ مستقر می‌شود و یونیت‌ ابزاری‌‌ جهت‌ کنترل‌ حرکات‌ صندلی‌ و کلیه‌ اینسترومنت‌هایی‌ که‌ دندانپزشک‌ به‌ وسیله آن‌ ابزار بیمار را مداوا می‌نماید، است. تمامی‌ یونیت‌های‌ دندانپزشکی‌ دارای‌ پایه‌ای‌ هستند که‌ چراغ‌ دندانپزشکی‌ برروی‌ آن‌ قرار می‌گیرد. یونیت‌ها دارای‌ ورودی های‌ آب‌ و هوا و خروجی‌ فاضلاب‌ می‌باشند زیرا آب‌ و هوا جهت‌ راه‌اندازی‌ اینسترونت‌ها، پوآر، کویترون‌، ساکشن‌، کراشوار و دوش‌ آب‌ لیوان‌ استفاده‌ می‌شود. یونیت توسط هوای فشرده، آب و الکتریسته ازطریق کلید یا پدال فعال می‌گردد و اتصال اینسترومنت های چرخشی و پوآر آب و هوا به یونیت به دوطریق است: ۱.شلنگ از بالا، ۲. شلنگ آویز (کویلی و یا تلفنی).

یونیت های شلنگ از بالا احتمال خطر سقوط توربین، ایرموتور و یا پوآر را از بین می‌برد.

ضروری است که یونیت دندانپزشکی بطوری طراحی گردد که وسایل به راحتی در دسترس دندانپزشک قرار گرفته و انتشار عفونت را به حداقل برساند. سطوح یونیت باید کاملاً صاف وصیقلی باشد تا به راحتی تمیز وضدعفونی گردد و تحت تاثیر محلول های ضدعفونی کننده، رنگ آن خراب نشود (به همین دلیل یونیت هایی که رنگ سطح آن پخته شده اند ایده آل می‌باشند) و به منظور جلوگیری از انتشار عفونت استفاده ازغلاف های یکبارمصرف برای اینسترومنت ها توصیه می‌شود. البته در برخی از یونیت ها منبعی جداگانه جهت ماده ضدعفونی وجود دارد که این ماده با آب مخلوط شده و به کاهش میکروارگانیسم ها کمک می‌نماید.

جعبه باکس:

در داخل‌ باکس‌ یونیت‌ مدار ساکشن‌ و فیلتر آب‌ نیز می‌تواند قرار داشته‌ باشد. مدار ساکشن یک نوع سه راهی مخصوصی است که با جریان آب یا هوا می‌تواند یک مکش نسبت به دهان بیمار ایجاد کند. ضمناً در قسمت خروجی مدار ساکشن حتماً باید از یک کلید مخصوص استفاده نمود که ریورز نام دارد. دندانپزشک باید ما بین هر دو بیمار این کلید را زده و با گرفتن محلول ضدعفونی در سرساکشن مانع از ایجاد انسداد در دستگاه شود. دستگاه جدا کننده آمالگام‌ یا همان‌ (Amalgam separator) وسیله‌ای‌ است‌ که‌ کلیه آمالگام ها را جدا می‌کند تا مانع‌ از ریخته‌ شدن‌ آن‌ به‌ فاضلاب‌ و گرفتگی‌ فاضلاب‌ گردد و سیستم‌ آن‌ طوری‌ طراحی‌ شده‌ که‌ کلیه‌ آمالگام ها در انتهای‌ ظرف‌ باقی‌ مانده‌ و ته نشین‌ شوند. بزاق کش‌ نیز خون‌ و بزاق و سایر مخلفات‌ داخل‌ دهان‌ بیمار را بیرون‌ می‌کشد و معمولاً نسبت‌ به‌ ساکشن‌ جراحی‌ از قدرت‌ مکش‌ کمتری‌ برخوردار است‌. در صورت‌ نیاز می‌توانیم‌ ابزار optional دیگری‌ نیز در داخل‌ باکس‌ یونیت‌ یا همان‌ جعبه‌ کنترل‌ یونیت‌ قرار دهیم‌. در داخل این باکس یک شیر یک قلو قرار دارد که آب را به کاسه کراشوار، دوش آب لیوان و در صورت نیاز به مدار ساکشن آبی می‌رساند.

چراغ‌ یونیت‌:

مقدار نور لازم‌ را برای‌ کار دندانپزشک‌ فراهم‌ نموده‌ و باید‌ نوری‌ سفید، سرد و بدون سایه‌ ارائه دهد و در مقابل‌ آب‌ تا حد مناسبی‌ مقاوم‌ باشد. شدت نور در یونیت بستگی زیادی به نوع و جنس شیشه منعکس کننده (Reflector) که در پشت لامپ قرار گرفته است، دارد و غالباً شدت نور از 24000 تا 8000 لوکس قابل تنظیم است.

‌رنگ نور چراغ باید مانند نور آفتاب باشد زیرا نور ناکافی و زرد رنگ باعث خستگی مفرط چشم دندان پزشک می‌شود.

* بهترین نور برای فضای دهان، نور ساطع شده از لامپ های کوارتز–هالوژن است *

نور تابیده شده از چراغ فقط محیط دهان (تقریباً یک مستطیل 10 در ‌15 سانتی متر) را روشن کند. چراغ یونیت ها معمولاً دارای ولتاژ DC بوده و دارای کلید خاموش و روشن و کلید تغییر شدت نور می‌باشند. کنترل چراغ یونیت توسط دکمه هایی که برروی میز پزشک و دستیار قرار دارد نیز میسر است.

از آنجایی که لامپ های چراغ یونیت اکثراً از نوع کوارتز–هالوژن است لذا به هنگام تعویض لامپ باید از دست زدن به حباب لامپ جداً خودداری گردد زیرا سدیم موجود در پوست دست توسطپ وشش کوارتزی جذب شده و با بخار هالوژن ترکیب می‌شود و بدین ترتیب باعث کوتاهی عمر لامپ می‌شود.

شماره2